Z uwagi na zaburzenia metaboliczne, pacjenci z cukrzycą typu 2 mają zwiększone ryzyko wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych. W związku z tym m.in. często zalecane jest, aby wykonywali oni odpowiednie ćwiczenia fizyczne.

Na ile jednak aktywność fizyczna wpływa na ryzyko sercowo-naczyniowe u tych pacjentów? Na łamach Journal of Applied Physiology można znaleźć podpowiedź - wyniki badania przeprowadzonego przez naukowców z University of Missouri. Rezultaty tego badania wskazują, że ważne jest nie tylko to jak długo i z jaką intensywnością są wykonywane ćwiczenia, ale także pora treningu.

Najlepsze efekty mają bowiem przynosić ćwiczenia wykonywane po obiedzie. To najkrótsze podsumowanie wyników badania. W swojej pracy autorzy prosili uczestników o wykonywanie ćwiczeń przed jedzeniem albo po posiłku. Do badania kwalifikowano otyłych pacjentów z cukrzycą typu 2. U osób biorących udział w pracy określano poziom glikemii, jak również poziom triglicerydów w dni bez ćwiczeń oraz w dni z treningami wykonywanymi albo przed, albo 45 minut po posiłku. Okazało się, że w porównaniu do dni bez ćwiczeń, w dni treningowe jedynie poziom glikemii ulegał obniżeniu. Jednak w dni, kiedy ćwiczono po obiedzie, obniżeniu ulegał dodatkowo poziom tłuszczów. Jest to szczególnie interesująca obserwacja z uwagi na grupę pacjentów, którzy mimo praktykowania ćwiczeń codziennie, nie widzą pożądanych rezultatów. Dodatkowo, naukowcy zauważyli, że lepsze wyniki badań laboratoryjnych były krótkotrwałe i efekty ćwiczeń były widoczne tylko w dzień ich wykonywania. Niestety, w badaniu brało udział jedynie 13 pacjentów, każdy z nich przeszedł jednak badania w 3 kombinacjach ćwiczeń względem posiłku (przed/po posiłku lub bez treningu).

Źródło: http://jap.physiology.org/content/early/2014/12/23/japplphysiol.00917.2014