Zostały one oparte o wyniki badań przeprowadzonych w latach 1947-2013. Ocenianymi punktami końcowymi były: zgon, zdarzenia sercowo-naczyniowe, jakość życia, hospitalizacje, nadciśnienie tętnicze i tolerancja wysiłku.
1. Za wskazanie do przetoczenia koncentratu krwinek czerwonych (KKCz) u hospitalizowanych pacjentów z chorobą niedokrwienną serca uznano stężenie hemoglobiny wynoszące 7-8 g/dL. Nie wykazano, żeby przetaczanie KKCz przy większych stężeniach hemoglobiny (tj. powyżej 10 g/dL) przynosiło pacjentom korzyść. W części z badań przetaczanie KKCz przy niższych stężeniach hemoglobiny było związane z mniejszą częstością zdarzeń sercowo-naczyniowych.
2. ACP rekomendowało również nie podawać leków stymulujących erytropoezę u pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niedokrwistością oraz chorobą niedokrwienną serca lub zastoinową niewydolnością serca. Farmakologiczne stymulowanie erytropoezy w tych grupach chorych było związane ze wzrostem ryzyka zdarzeń zakrzepowo-zatorowych. Nie wykazano też jego skuteczności w zmniejszaniu śmiertelności czy poprawie jakości życia w chorobie niedokrwiennej serca i zastoinowej niewydolności serca (przy wyjściowych stężeniach hemoglobiny 9-10 g/dL).
Ze względu na brak dowodów wystarczającej jakości nie oceniono dożylnego podawania żelaza u pacjentów z chorobami serca.

Źródło: Qaseem A, Humphrey LL, Fitterman N, i wsp. Treatment of Anemia in Patients With Heart Disease: A Clinical Practice Guideline From the American College of Physicians. Ann Intern Med 2013; 159(11):770-779.