Dotychczas przeprowadzono nieliczne badania dotyczące wpływu przezskórnych interwencji wieńcowych na przeżycie pacjentów z wielonaczyniową chorobą wieńcową i cukrzycą. Dodatkowych informacji na ten temat dostarcza badanie, którego autorami są Dr Abhiram Prasad i wsp., opublikowane na łamach Heart

Nadciśnienie tętnicze należy obecnie do przewlekłych chorób układu krążenia najczęściej występujących zarówno na świecie, jak i w Polsce. Jest to najczęstszy modyfikowalny czynnik ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, które aktualnie odpowiadają za 30% zgonów na świecie [1] i są wiodącą przyczyną zgonów w Polsce [2]. Nadciśnienie tętnicze to jeden z podstawowych problemów, z jakim w codziennej praktyce stykają się lekarze różnych specjalności. Często pozostaje przez wiele lat nierozpoznane. Objawy kliniczne pojawiają się zwykle w zaawansowanym okresie, kiedy dochodzi do rozwoju powikłań narządowych, dotyczących najczęściej układu sercowo-naczyniowego, nerwowego oraz nerek

Migotanie przedsionków (atrial fibrillation – AF), będąc najczęściej spotykaną arytmią nadkomorową w praktyce klinicznej, odpowiada za ok. 1/3 przyczyn hospitalizacji z powodu zaburzeń rytmu serca. Niesie ze sobą duże ryzyko powikłań zatorowych, niewydolności serca, a także zgonu. Częstość występowania AF oceniana jest na ok. 0,4% wśród populacji ogólnej i ma tendencję do zwiększania się wraz ze starzeniem się populacji

Układ renina–angiotensyna–aldosteron pełni podstawową funkcję w utrzymaniu homeostazy układu krążenia poprzez wpływ na objętość przestrzeni międzykomórkowej, gospodarkę sodową, napięcie mięśni gładkich ścian tętnic, jak również z powodu troficznych efektów działania angiotensyny II i aldosteronu. Nadmierna aktywność tego układu odgrywa istotną rolę w patogenezie nadciśnienia tętniczego, przerostu mięśnia lewej komory serca, w zmianach budowy ścian tętnic, nefropatii i miażdżycy, co w konsekwencji prowadzi do zawałów serca, niewydolności serca oraz udarów mózgu.

"Przewodnik Lekarza" 3/2009

Autorzy: Grzegorz Kopeć, Piotr Podolec

Migotanie przedsionków (atrial fibrillation – AF) jest najczęstszą arytmią obserwowaną w praktyce klinicznej. Odpowiada za 1/3 hospitalizacji z powodu zaburzeń rytmu serca. Liczba hospitalizacji zwiększyła się w ostatnich kilku dekadach, co związane jest z wydłużeniem średniej długości życia oraz częstszym rozpoznawaniem arytmii. Częstość występowania AF w populacji ogólnej wynosi 0,4–1% (wg różnych źródeł do 6,5%), zwiększa się z wiekiem i powyżej 80. roku życia sięga 8–10%.

Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (U.S. Food & Drug Administration) zarejestrowała regorafenib (Stivarga) do leczenia chorych na przerzutowego raka jelita grubego, u których doszło do niepowodzenia wcześniejszej terapii.

"Przewodnik Lekarza" 3/2009

Autorzy: Danuta Czarnecka, Łukasz Klima

Niewydolność serca (NS) jest jedną z głównych przyczyn zgonów sercowo-naczyniowych. Niesie ze sobą 10-procentową śmiertelność w skali roku, a NS w stopniu IV w skali NYHA (New York Heart Association) to już prawie 50-procentowe ryzyko zgonu.

Nielsen i wsp. przeprowadzili badanie, którego celem było określenie skuteczności obniżenia temperatury ciała w poprawie wyników leczenia pozaszpitalnego nagłego zatrzymania krążenia.